Je zal maar

Ja ook ik ben een blogje gaan schrijven naar aanleiding van het vreselijke ongeval in Oss gisteren ochtend. Ik heb er zoveel over gelezen, de mooiste gedichten, verhaaltjes en columns.

Een drama, een nachtmerrie… Niemand kan zich in leven in het gevoel van de getroffen ouders. Niemand kan bedenken wat er door het hoofd van de machinist is gegaan. Niemand…..

Gisteren zag ik deze Tweet van Joris Hentenaar https://twitter.com/Camforcedenhaag

En zo is het…. Je zal maar….. 😥
Het laat me niet los, en dan kijk ik naar mijn kleine schat, die er niets van snapt waarom mama nóg meer wilt knuffelen! Maar goed ook, vandaag hebben we een lekkere ochtend samen. Vannacht was Riva niet heel fit, dus wij hebben weekend. Wij wel, auw….
Vanochtend kwam deze column online op het AD; zeker het klikken waard.

https://www.ad.nl/dossier-treinongeval-oss/het-peilloze-verdriet-dat-die-ouders-moeten-voelen~a1581483/

“Heb lief, lieve mensen. De rest is ruis.” Je zal maar….

 

Zwemles – deel 1

Soms heb ik van die besef momentjes, de ene keer groter dan de andere keer.
De laatste vrijdag van de zomervakantie (lijkt al weer eeuwen geleden!) werd ik gebeld door de zwemschool waar wij Riva hebben ingeschreven (afgelopen januari).

Riva was (nog) niet aan de beurt, nou eigenlijk wel want er was een plekje vrijgekomen. En doordat wij geen dag/tijd als voorkeur hebben opgegeven was de vraag of Riva al wilde starten. Nou of wij wilde dat Riva ging starten.
Voor Riva kon het niet veel sneller gaan, dus het antwoord was al snel JA!
Bij deze zwemschool zwemmen de kinderen 2x per week 30 minuten. Doordat Riva een plekje opvulde gaat ze de eerste zeven weken 1x per week zwemmen. Rustig aan beginnen, ook wel lekker.

Afgelopen donderdag was het dan zover, zwemles! En Riva, die had er zin in! En ik was toch een tikkeltje zenuwachtig. Was wel weer een stapje. De zwemschool is wat ouderwets, maar daardoor voelt het wel knus en fijn. Via de trap naar boven, omkleden, trap naar beneden en dan wachten tot het tijd is.

Ik deed de administratieve handelen, lees: betalen van de periode en huisregels even doornemen. En er bleek nog een plekje vrij te zijn gekomen, dan niks rustig aan beginnen. Vanaf deze week gaat ze 2x per week! Op de woensdag en donderdag. Ja, twee dagen achter elkaar, maar voor de herhaling is dat juist fijn.

Weer een nieuwe stap in de kleuter wereld. Riva is 4,5 jaar en zit op zwemles. Gaat 5 dagen in de week naar school. Wat gaat het toch snel.

 

Luizenmoeder – Luizen Moeder?!

De eerste schooldag van het nieuwe schooljaar, nog een uur en dan zit die dag er ook weer op.
Het was vanochtend hectisch op het schoolplein.

Leuk om de kinderen weer te zien, wat zijn ze gegroeid! Ongeveer 8 nieuwe kinderen erbij, die komen uit een andere klas.

Twee uur nadat de school was begonnen kregen we de volgende melding; 

Uhhhh! Help! En nu? Oké Riva heeft GEEN luizen, maar het kriebelde direct bij mij.
Uit voorzorg heb ik even teruggebeld, meer in de vorm; “wat nu?”
De tip die ik kreeg, zelf controleren en kammen. Zojuist uit het werk gelijk even een kam gehaald.
Ben heel benieuwd hoeveel de kinderen hier van hebben meegekregen.

Dag 1 CHECK haha!
Luizenmoeder…. hahaha!

 

Honderden meningen

“me·ning (de; v; meervoud: meningen) 1 manier waarop je over een bep. zaak denkt”
(bron; http://www.vandale.nl)

Meningen, ik heb er (natuurlijk) ook heel veel. Over zoveel verschillende punten. Punten die heel belangrijk zijn, flut meningen, gewone meningen, bizarre meningen. Jij, als lezer van mijn blog, vast ook, dat kan niet anders.

Meningen kan je onderbouwen of zomaar droppen. Zo de wereld in. Tegenwoordig lees ik op bijvoorbeeld Facebook zoveel meningen. Maar dat zijn geen eerlijke echte meningen, men is van MENING dat hij/zij alles kan en vooral mag zeggen.
Vanmiddag kwam er op de FB pagina van RTL Boulevard (yep, die volgde ik… lees volgde!) het volgende bericht online; “Dronken Dave Roelvink klemgereden door politie” 
Ik las een aantal reacties en bedacht me dat van alle reacties die ik las dat er geen enkel normaal berichtje geplaatst was.
Schelden, compleet los gaan, ga zo maar door.  Want hij is een BN’er… bla bla bla
Maar over Pietje Puk lees je dit niet, of is dat mijn aangenomen mening?

Voor het eerst floepte er een berichtje uit mijn vingers; Zo heeft iedereen zijn zondags-gal lekker anoniem kunnen spuien achter de schermpjes? (iets in deze strekking)

Met deze zin heb ik dus eigenlijk het startsein gegeven om ook tegen mij “los” te gaan. Van domme doos, tot hij zal je kind maar aanrijden….
Men vroeg zich af of ik een fan ben van Dave, want zo klonk het.

Het blijft lastig LEZEN. Ik heb mijn MENING niet gegeven over Dave met al zijn misstappen. Ik heb niet gezegd dat ik het goedkeur, te hard rijden, met drank op.
Dat een BN’er geen fouten mag maken, dat ik fan ben van de familie Roelvink… Helemaal niets.
Sommige mensen vulde mijn berichtje aan, mensen die mijn mening deelden. Like’s die ik kreeg. Maar toch blijven de vervelende berichtjes een beetje hangen.

Leven we tegenwoordig echt in de tijd dat je ‘veilig’ achter je schermpje zo compleet los kan gaan? Ik heb na een klein uurtje mijn berichtje verwijderd. Ik merkte dat ik me kwetsbaar en geraakt voelde.
Door dit bericht (haha Dave maakt wat los!) heb ik dus besloten heel wat FB pagina’s te ‘unliken’ deze pagina’s kosten mij energie. Want je leest het toch (niet dat ik alle reacties lees) je ziet het, dus je leest het.
Gelijk maar mijn ‘vrienden’lijst weer een beetje opgeruimd.

Meningen een gevoelig iets…. Dat zal het altijd blijven!

 

Schoolperiode – deel 3

Juli 2018

Doordat Riva al sinds de kerstvakantie naar school is gegaan heb ik al meer dan genoeg kunnen proeven van het “schoolplein-leven”.
De serie ‘luizenmoeder’ kwam ongeveer in dezelfde periode op televisie, en eerlijk? Ik vond er geen ruk aan, aan die hele serie niet. Na 2 afleveringen ging ik iedere zondag lekker vroeg te bed. Want manlief wilde de serie wel zien, helaas!

Een instroomklas, tsja. Het woord zegt het als een klas met instroom… tot 1 mei 2018 stroomde de klas vol. De klas startte met 8 kindjes en op het einde waren er 23 kinderen.
Al die tijd heb ik er rekening mee gehouden dat de klas opgesplitst zou gaan worden en dat het fijne klasje niet meer samen zou blijven.
Gelukkig heeft de school een goede middenweg gevonden; de klas is in tweeën opgedeeld en gaat ruilen met een andere klas.
Dus maandag a.s. gaat Riva toch naar haar eigen klas, eigen juf maar met een aantal andere kinderen!
Blij dat Riva met haar vriendinnetjes samen blijft, nooit geweten dat ik dat nu al zou hebben.

Dan heb je natuurlijk ook de schoolplein problemen en je draai daar zien te vinden.
Een echte duidelijke mening heb ik er nog niet over. Wel ben ik blij dat ik een goede klik heb met een aantal ouders.

Schoolperiode – deel 2

November 2017

Onderweg naar familie om de nieuwste aanwinst te bekijken werd ik gebeld door juffrouw A.
“Riva gaat bijna 4 worden….” hoorde ik ergens verder weg. Ik gaf aan nu geen tijd te hebben om ‘op mijn gemak’ te bellen en vroeg haar of ik later kon terugbellen.

Een dag later had ik de rust om een telefoongesprek te voeren. Riva kwam in aanmerking om in de instroomklas al proef te komen draaien. Vanaf begin december. Uhhh ja oké, leuk, hoe werkt dat? Alles werd duidelijk, 5 dagendelen proef komen draaien op verschillende tijden en dan als je vier bent ga je volle bak naar school.

9 december was de eerste dag, wennen. Maar of het voor Riva wennen was of meer voor mij, daar zijn de meningen over verdeeld.
Nadat ik met beide juffen had gesproken en met het kinderdagverblijf is alles in een stroomversnelling gegaan. Riva was het kinderdagverblijf zat, geen uitdaging meer, geen leeftijdgenootjes. Na de kerstvakantie mocht Riva sowieso de dinsdag al naar school komen (kinderdagverblijf kwam te vervallen).
En zo zaten we in de kerstvakantie met het gezin tijdens het afscheid van Riva bij haar vertrouwde juffies van het kinderdagverblijf). 3 jaar, 10 maanden en een paar dagen…

Toen Riva eenmaal door had dat school mega leuk was, werden het langzaamaan meer dagen, meer momenten op school. Ze ging al naar de overblijf en deed alles super goed en fijn mee!

Tijdens de carnaval (dat hier gevierd wordt maar niet bij ons) werd Riva 4 jaar! Daar waar je (normaal?) stik zenuwachtig bent, als ouder, maar zeker ook als kind. Bracht ik Riva naar school, eindelijk 4 jaar, eindelijk alle dagen naar school! En ik? Ik zat die maandag heerlijk in de sauna. Want ik had immers mijn kind al ruim een maand naar school gebracht, ha wie maakt mij wat… *kuch*

Schoolperiode – deel 1

Januari 2017

Door de omgeving werden wij er op geattendeerd Riva (net geen 3) in te schrijven op de basisschool naar wens. Hier in de woonplaats hoef je je kinderen nog niet te schrijven als mama nog zwanger is!

We bezochten één school die iets dichterbij huis was en de openbare ietsjes verder. De basisschool in de wijk sloegen we bewust al over. Dat gaat hem (helaas) niet worden, het kinderdagverblijf zat in deze school en de school voelde niet goed.

School 1, had voor ons bezoek mijn voorkeur. Een mooi oud gebouw met oude elementen. Denk aan, ouderwetse gangen, krakende deuren, grote raampartijen in de klas, glas-in-lood en een echoooooooo. Daar zag ik mijn meisje wel naar school gaan. Helaas dat Riva daar zelf totaal anders over; de hele rondleiding heeft ze huilend aan mijn been gehangen. “Ik wil hier weg!”
Zo kende ik mijn kind niet, kwam het omdat de school leeg was (het was immers buiten schooltijd) ik kon mijn vinger er niet opleggen. Wel wist ik dat dit hem niet ging worden…. niet nu.

De dag er na stond onze afspraak bij school 2. Met iets wat tegenzin stapte ik de school binnen. Een openbare school, niks mis mee. Maar best groot (6 groepen 1/2 is nog al wat!) De directeur wachtte ons op bij de deur, hoe vriendelijk. Hij haalde zelf koffie/thee. En stelde Riva compleet op haar gemak. Ik had een heel ander kind, veel leuke 1 op 1 momenten ervaren tussen meneer M. en Riva.
Een rondleiding terwijl er les gegeven werd, alle deuren werden opgetrokken. Geen vraag was te gek. Ineens was het 2 uur laten en moesten we haasten naar onze volgende afspraak!

Op de dag van het school bezoek aan schoolnummer 2 vertrokken wij voor een week naar Texel. Iets wat we jaarlijks doen in januari zolang Riva nog niet leerplichtig is. Die week heb ik liters tranen gelaten, mijn kleine meisje, loslaten, naar school! Neeeeee!
Bennie en ik waren ergens vrij duidelijk in, Riva gaan we om haar keuze vragen en deze nemen wij mee ik onze keuze.
Riva? Naar welke school zou jij willen straks? School 2! Duidelijker kan je het niet hebben.

En zo schreven wij Riva in op de openbare school, die grote.

 

Hoi!

Wat leuk dat je de weg naar mijn blog hebt gevonden, alweer of de eerste.

Ik ben Kim, geboren in ’83 te Amsterdam. Ik woon in de buurt van Eindhoven samen met mijn man Bennie, onze dochter Riva (’14) en Franse Bulldog Babs (’12).
Ruim 8 jaar geleden ben ik van de Flevopolder naar het Zuiden verhuisd voor de liefde. Bennie vertelde heel romantisch; “Kim, als jij hier een baan kan vinden gaan we samenwonen!” En zo geschiedde ik vond binnen 3 weken een baan (ja, toen ging het nog zo snel) en sindsdien ben ik een heuse Brabo *kuch*

Inmiddels hebben we ons nieuwbouw appartement ingeruild voor een gezinswoning, met tuin en zolder. Maar we zijn wel in dezelfde wijk blijven wonen. We kunnen beide op de fiets naar ons werk, ideaal!

Sinds februari 2014 zijn we de trotse ouders van Riva. Een prachtige dochter, die het ontzettend goed doet. Ze maakt ons compleet en gelukkig. Wat kan moederschap met je doen.

Ik ben van plan om hier met enige regelmaat een blog te droppen. Met echte moeder-dingen, werknemers-dingen, familie/vrienden-dingen, recepten of gewoon iets.
Reactie, opmerkingen, alles is welkom!

Voor nu? Bedankt voor het lezen en tot gauw!